Bush village, Tree sleepers, Safari, Braai, Regen

Van Margareeth
Een bijzondere ervaring om met een stel jonge pubers op bezoek te gaan bij een bushmen-familie en om te zien hoe zij daarop reageren. Het feit dat er geen mannen waren maar wel veel kleine kinderen, riep terecht vragen op. Van het antwoord waren ze dan ook wel onder de indruk: er zijn geen vaders maar de kindertjes zijn van mannen uit de omgeving die tegen betaling, in de vorm van voedsel of iets dergelijks, met een van de dochters een paar uur mogen doorbrengen. Naast het piepkleine pensioentje van de grootmoeder lijkt dit de enige manier van overleven.

Bush walk
Vrijdag waren we bij de San (Bushmen) aangekomen. Daar kregen we een rondleiding door de bush en liet Moses ons zien hoe ze vroeger leefden en woonden en wat hun gewoontes waren. Ook vertelde hij hoe ze aten en jaagden. Erg interessant allemaal en dat tentje was erg mooi.

Bush village
Na het verhaal van George zijn we vertrokken van de Treesleepers. Een paar mensen gingen naar het dorp. Daar hebben we wat brood, meel en koekjes gekocht voor de gezinnen waar we heen gingen. Bij de gezinnen konden ze vragen beantwoorden en we konden de huizen in. Voor de rest zijn we bij winkeltjes geweest en we hebben anderhalf uur door het hoge gras gelopen.

Ritueel dansen
Om 18.00 uur kwamen we bij het kampvuur aan. Zes vrouwen en twee medicijnmannen stonden met klederdracht aan ons op te wachten. De vrouwen zorgden voor muziek waarop de mannen drie rituele dansen opvoerden. De mannen dansten rond het kampvuur. Aan hun benen hingen bellen die geluid maakten. Spannend bij dat kampvuur.

Douche
Na toch luxe te zijn ontvangen bij de gastgezinnen, waar douchen en haar föhnen geen probleem was, naar de Treesleepers camping. Niet te vergelijken met een Franse camping. B.v. geen licht op de campingplaats en in het toiletgebouw/douchehok. En aangezien het om zes uur al donker is, ben je dan aangewezen op een zaklamp. Is best lastig hoor, je lenzen in doen bij het licht van een knijpkat. En je haar föhnen, tja, dat gaat dus niet lukken.
Het sanitair in Namibië is overigens zeer proper.

Tree Sleepers
We hebben er al een nacht op zitten. Het is heel leuk en spannend om in een boom te slapen: Sam, Wiel, Dennis, Stan en Thijmen. Het is gewoon een boom met een etage van planken erin, met een tent erbovenop. Er zijn ook nog gewoon tenten op de grond. Van Moses kregen we lampen, want eigenlijk is er geen verlichting. Een paar zaklampen is alles. Superspannend en wij waren niet bang. Goed geslapen. Eigenlijk zouden we vandaag met de meiden ruilen, maar die durven niet.

Ontbijt
Om zes uur wakker, douchen, tanden poetsen en op naar het ontbijt. Waar zijn de jongens? Het bos in. Ik loop er naartoe, niets te zien of te horen. Waar zijn ze nu? Ik denk al: dat kan wel eens lang gaan duren. Zo komen we niet op tijd aan het ontbijt. Daar komt Piet aan. Ze zijn er al. Toch was het erg grappig.

Safari
De tweede safari was erg leuk. We hebben meer dieren gezien dan de eerste safari, vooral veel giraffen maar ook een hele kudde olifanten, zebra’s, springbokken, koedoe’s en verschillende vogels. Toen we nog niet eens het park binnen waren, stond er een grote giraffe vlak langs de weg op twee meter afstand. Het leuke was dat hij gewoon bleef staan, zodat wij volop foto’s konden maken. :) Eenmaal in het park kwamen we bij een drinkplaats. Echt enorm veel dieren stonden daar te drinken. Alle dieren bleven gewoon staan en waren niet bang voor auto’s. Kortom, iedereen keek zijn ogen uit.

Braai
Met ons allen in het donker rondom een kampvuur je eigen stokbrood bakken, zo begon de braai. Daarna in de rij voor de rest van het eten: maïspap met saus, drie soorten vlees waaronder dat van de koedoe die we in Etosha gezien hebben, sla en groentespiesen voor de vegetariërs.
De zeven volwassenen zaten bij elkaar en genoten van de goede sfeer onder de kinderen. Joanne begon Thijmen uit te dagen voor handje drukken, waarna een competitie begon waar ook wij aan meededen. Het was in één woord geweldig.

Regen
Na harmonieus naar onze tenten gegaan te zijn, verdween iedereen al snel in zijn tent, zelfs Piet en Tera, die nog niet moe waren en het jammer vonden om te gaan slapen.
We hadden een luidruchtige groep Amerikanen als buren, maar die maakte het niet te laat.
‘s Nachts naar de wc was geen straf want alles baadde in het maanlicht en het was prachtig.
Toen begon het te donderen, eerst ver weg, later dichterbij. Tera en Beppie ontfermden zich over de koffers die buiten stonden en Tera verhuisde naar een tent waar morele ondersteuning nodig was. Daarna barstte er een enorme bui los in een tijd dat het in Namibië nooit regent en waar het Tree Sleepers team niet op gerekend had. De rust keerde weder en ‘s morgens was het weer prachtig weer en alles was opgefrist.

Verjaardag
Nico en Margareeth hadden in het informatieboekje gelezen dat Stan jarig was, dus moest hij meteen vele handen schudden. Nog vóór het ontbijt werd hij toegezongen voor zijn elfde verjaardag.
Moses, onze gastheer op het Treesleepers Camp, nam toen het woord. Stan moest een test afleggen om aan te tonen dat hij toe was aan de volgende fase in zijn leven en sterk genoeg om voortaan ook voor eten te kunnen zorgen. De test bestond uit het raken van een doel met pijl en boog. Stan slaagde bij zijn derde poging. Daarom mocht hij de pijl en boog houden en kreeg hij ook een bijl om honing uit bomen te kunnen winnen. Hij was erg verrast en vond het ook leuk.