Video Rundureis!

Video deel 2: Safari, Treesleepers camp, terugreis


Video deel 1: vliegreis heen, Ngondoschool, Bush school, varen, afscheid Ngondoschool

Aangekomen!!!

Iedereen is gisteren veilig terug gekeerd uit Rundu!! Het was een emotionele aankomst in Dusseldorf. Het vliegtuig was zelfs 10 minuten te vroeg!
Meer informatie en foto's volgen natuurlijk.

Bush village, Tree sleepers, Safari, Braai, Regen

Van Margareeth
Een bijzondere ervaring om met een stel jonge pubers op bezoek te gaan bij een bushmen-familie en om te zien hoe zij daarop reageren. Het feit dat er geen mannen waren maar wel veel kleine kinderen, riep terecht vragen op. Van het antwoord waren ze dan ook wel onder de indruk: er zijn geen vaders maar de kindertjes zijn van mannen uit de omgeving die tegen betaling, in de vorm van voedsel of iets dergelijks, met een van de dochters een paar uur mogen doorbrengen. Naast het piepkleine pensioentje van de grootmoeder lijkt dit de enige manier van overleven.

Bush walk
Vrijdag waren we bij de San (Bushmen) aangekomen. Daar kregen we een rondleiding door de bush en liet Moses ons zien hoe ze vroeger leefden en woonden en wat hun gewoontes waren. Ook vertelde hij hoe ze aten en jaagden. Erg interessant allemaal en dat tentje was erg mooi.

Bush village
Na het verhaal van George zijn we vertrokken van de Treesleepers. Een paar mensen gingen naar het dorp. Daar hebben we wat brood, meel en koekjes gekocht voor de gezinnen waar we heen gingen. Bij de gezinnen konden ze vragen beantwoorden en we konden de huizen in. Voor de rest zijn we bij winkeltjes geweest en we hebben anderhalf uur door het hoge gras gelopen.

Ritueel dansen
Om 18.00 uur kwamen we bij het kampvuur aan. Zes vrouwen en twee medicijnmannen stonden met klederdracht aan ons op te wachten. De vrouwen zorgden voor muziek waarop de mannen drie rituele dansen opvoerden. De mannen dansten rond het kampvuur. Aan hun benen hingen bellen die geluid maakten. Spannend bij dat kampvuur.

Douche
Na toch luxe te zijn ontvangen bij de gastgezinnen, waar douchen en haar föhnen geen probleem was, naar de Treesleepers camping. Niet te vergelijken met een Franse camping. B.v. geen licht op de campingplaats en in het toiletgebouw/douchehok. En aangezien het om zes uur al donker is, ben je dan aangewezen op een zaklamp. Is best lastig hoor, je lenzen in doen bij het licht van een knijpkat. En je haar föhnen, tja, dat gaat dus niet lukken.
Het sanitair in Namibië is overigens zeer proper.

Tree Sleepers
We hebben er al een nacht op zitten. Het is heel leuk en spannend om in een boom te slapen: Sam, Wiel, Dennis, Stan en Thijmen. Het is gewoon een boom met een etage van planken erin, met een tent erbovenop. Er zijn ook nog gewoon tenten op de grond. Van Moses kregen we lampen, want eigenlijk is er geen verlichting. Een paar zaklampen is alles. Superspannend en wij waren niet bang. Goed geslapen. Eigenlijk zouden we vandaag met de meiden ruilen, maar die durven niet.

Ontbijt
Om zes uur wakker, douchen, tanden poetsen en op naar het ontbijt. Waar zijn de jongens? Het bos in. Ik loop er naartoe, niets te zien of te horen. Waar zijn ze nu? Ik denk al: dat kan wel eens lang gaan duren. Zo komen we niet op tijd aan het ontbijt. Daar komt Piet aan. Ze zijn er al. Toch was het erg grappig.

Safari
De tweede safari was erg leuk. We hebben meer dieren gezien dan de eerste safari, vooral veel giraffen maar ook een hele kudde olifanten, zebra’s, springbokken, koedoe’s en verschillende vogels. Toen we nog niet eens het park binnen waren, stond er een grote giraffe vlak langs de weg op twee meter afstand. Het leuke was dat hij gewoon bleef staan, zodat wij volop foto’s konden maken. :) Eenmaal in het park kwamen we bij een drinkplaats. Echt enorm veel dieren stonden daar te drinken. Alle dieren bleven gewoon staan en waren niet bang voor auto’s. Kortom, iedereen keek zijn ogen uit.

Braai
Met ons allen in het donker rondom een kampvuur je eigen stokbrood bakken, zo begon de braai. Daarna in de rij voor de rest van het eten: maïspap met saus, drie soorten vlees waaronder dat van de koedoe die we in Etosha gezien hebben, sla en groentespiesen voor de vegetariërs.
De zeven volwassenen zaten bij elkaar en genoten van de goede sfeer onder de kinderen. Joanne begon Thijmen uit te dagen voor handje drukken, waarna een competitie begon waar ook wij aan meededen. Het was in één woord geweldig.

Regen
Na harmonieus naar onze tenten gegaan te zijn, verdween iedereen al snel in zijn tent, zelfs Piet en Tera, die nog niet moe waren en het jammer vonden om te gaan slapen.
We hadden een luidruchtige groep Amerikanen als buren, maar die maakte het niet te laat.
‘s Nachts naar de wc was geen straf want alles baadde in het maanlicht en het was prachtig.
Toen begon het te donderen, eerst ver weg, later dichterbij. Tera en Beppie ontfermden zich over de koffers die buiten stonden en Tera verhuisde naar een tent waar morele ondersteuning nodig was. Daarna barstte er een enorme bui los in een tijd dat het in Namibië nooit regent en waar het Tree Sleepers team niet op gerekend had. De rust keerde weder en ‘s morgens was het weer prachtig weer en alles was opgefrist.

Verjaardag
Nico en Margareeth hadden in het informatieboekje gelezen dat Stan jarig was, dus moest hij meteen vele handen schudden. Nog vóór het ontbijt werd hij toegezongen voor zijn elfde verjaardag.
Moses, onze gastheer op het Treesleepers Camp, nam toen het woord. Stan moest een test afleggen om aan te tonen dat hij toe was aan de volgende fase in zijn leven en sterk genoeg om voortaan ook voor eten te kunnen zorgen. De test bestond uit het raken van een doel met pijl en boog. Stan slaagde bij zijn derde poging. Daarom mocht hij de pijl en boog houden en kreeg hij ook een bijl om honing uit bomen te kunnen winnen. Hij was erg verrast en vond het ook leuk.

Een heel goede dag in het Etoshapark

De groep heeft gisteren een heel goede dag in het Etoshapark gehad. Jos zal vandaag nogmaals proberen verhalen van de kinderen te publiceren!

De kinderen zijn ervaren reizigers geworden en kunnen goed omgaan met de lange busreizen. Daarnaast is de groep heel hecht geworden en is iedereen nog gezond en enthousiast. Kortom, vol vertrouwen de laatste twee reisdagen tegemoet!

Groet, namens Maris,

Hanneke

In de boomhutten

Zoeven werd ik door Jos gebeld. Ze zijn inmiddels aangekomen in het tree sleepers kamp in tsintsabis. Ze hadden al een bush walk gemaakt en iets "traditionals"... gedaan, maar ik weet niet precies wat (sorry).

De reis er naar toe was voorspoedig verlopen. Vanmorgen was het een emotioneel en warm afscheid met de gastgezinnen en de Ngondoschool, waarbij ze overladen zijn met kado's van de gastgezinnen. Leuk om te horen dat ze welkom waren en ook het weer uit elkaar gaan als een belangrijk moment over en weer werd ervaren! Verder is de sfeer in de groep goed en genieten ze van alles wat ze meemaken. Er is niemand ziek en iedereen lijkt het (best wel drukke) programma goed te trekken...

Voor de kinderen en begeleiding begint nu een ander deel van de reis en morgen staat het Etosha National Park op het programma. Ik ben nu al benieuwd hoe e.e.a. is daar. En hoe het "tree sleepen" bevalt!

Mai was nog benieuwd wat ze daar eigenlijk eten; rijst en kip en worstjes en zo is wat Jos zei. E.e.a. lijkt geen probleem te zijn want de groep vindt het steeds geen noemenswaardig detail. Goed om te horen dat alles zo goed en gezellig verloopt!

namens Jos/ de groep

met hartelijke groet Carla

Afscheid Ngondoschool

Vanochtend zijn de kinderen voor de laatste keer naar school gegaan en hebben als afscheid 900 lolly’s uitgedeeld!
Nu , 8.30u in Rundu, zijn ze aan het wachten op de bus die hen naar Treesleepers Camp brengt. En het gaat allemaal niet heel erg snel dus een portie geduld kun je goed gebruiken.

De gastgezinnen vonden het ook erg leuk dat de kinderen er waren. Er werd uitgebreid gekookt en bij het afscheid werden er zelfs kadootjes gegeven.
Iedereen eet goed en is dus nog lekker gezond. Soms heeft iemand het even wat moeilijk of vindt het maar saai dat er niet steeds nieuwe dieren zijn om te fotograferen. Maar voor allemaal geldt dat ze het erg naar hun zin hebben. Kortom, het gaat met alle kinderen heel goed! (en met de begeleiders ook!).

In het Treesleepers Camp hebben ze waarschijnlijk geen internet maar ze zullen proberen via de telefoon nog wat verhalen van de kinderen te gaan doorgeven.

Groet, namens Maris
Hanneke

de eerste safari

We gingen vandaag (donderdag) op safari,met de bus naar het Mahango park. Maar omdat de kinderen van de Ngondo school mee gingen, gingen we met twee bussen. Je moest in het park in de bus blijven of soms dicht bij de bus als we even er uit mochten. Je zag vooral herten en zwijnen en een keer giraffe. Een van onze bussen wilde een plas ontwijken maar perongeluk reed hij tegen een boom aan. De deur kon niet meer open en moesten er kinderen uit het raam of via de achterbak. Het was best wel grappig, maar hij is gelukkig gemaakt maar hij heeft nog steeds een deuk in de deur. Ze hebben daar hele dikke bomen

We zijn in het House Of Love geweest.

We zijn in het House Of Love geweest.

Dat is een opvangtehuis voor kinderen die geen ouders meer hebben. Ze zijn tussen 2 en 6 jaar oud. Ze kunnen daar terecht van 7.00 tot 13.00. Toen we aankwamen met de bus zagen we allemaal kleine kinderen. Ze gingen zingen voor ons. Wij gingen nederlandse liedjes zingen, daarna kregen we ‘ n rondleiding. De kinderen krijgen les in bidden, cijfers en letters. ze krijgen les in containers.Er werd ons vertelt dat er per dag tussen de 180 en 280 kinderen komen! Die komen er allemaal eten halen. Soms hebben ze niet genoeg eten voor iedereen! Hun keuken was een afdakje met een grote pan eronder.

Naar de bush school.

We reden 12 km door een smal pad. We zaten in een auto met een grote bak er achter! Dat was heel leuk.Toen we aankwamen zagen we 2 klaslokalen van takken. Het waren vierkanten van takken en de kinderen zaten dicht op elkaar. Ze hebben voor groep 2 een engels boek! Ook zij gingen zingen voor ons. Wij gaven ze potloden, papier, puntenslijpers enz. Ze waren erg blij mee. We hebben weer voor hun gezongen. Ze moeten de klaslokalen bewaken anders vernielen mensen ze.

de wandeling

Jos en ik, Thijmen, gingen elke morgen om

half 7 van Asar’s huis naar de school.

Soms was het koud maar het was mooi en

het was leuk, Jos en ik wilde wel snel lopen

maar Asar kon het niet bijhouden dus moesten

we langzamer lopen hij was namelijk helemaal buiten adem.

Tijdens het lopen zagen we mensen met mutsen en handschoenen

aan dat was erg vreemd want het was helemaal niet koud voor

ons.

de sportdag

Dinsdag hadden wij samen met de kinderen van de Ngondoschool een sportdag. We begonnen met een potje volleybal, 7 tegen 7. Het ging erg goed en was ook leuk. Na het volleyball deden we netbal (korfbal), we speelden hier ook 7 tegen 7. Dit was ook erg leuk. Daarna gingen we de stoelendans doen. Lotte, Fleur, Tera en Violet zongen liedjes zoals de zeppelin, van voor naar achter en meer van dat soort liedjes. Daarna pakten we de springtouwen en been elastieken. Stan en Dennis speelden schaak tegen kinderen van de school of tegen meesters.

boottocht

Woensdag middag had iedereen een leuke dag,

Want we gingen namelijk een boottocht maken.

We hadden een grote  krokodil gezien,

en we hadden gedanst en gezongen.

En we hadden daarna een lekkere bbq( braai)

(en daarna ging iedereen lekker slapen).

een dag vol activiteiten

Het gaat hier erg goed en we maken veel mee. De stemming is heel positief en Jos vertelde trots te zijn op de kinderen. Ze voelen zich op een positieve manier verantwoordelijk voor elkaar en ook voor de "vriendjes"vanuit de gastgezinnen.
Ze voelen zich welkom en e.e.a. verloopt volgens het voorgenomen schema. Vandaag weer een dag vol activiteiten. Ze zijn naar een "Bush" schooltje geweest. klein en afgelegen. maar ook daar weer erg welkom en veel zingen! Ik begreep dat ze daar ook spullen gebracht hebben. Hierna nog een weeshuis aangedaan om vervolgens samen op een boottocht te gaan. De dag is afgesloten met een gezellige BBQ. Jos vertelde dat het superleuk was en de kinderen ,zoals gezegd, genieten en zich van hun beste kant laten zien. Erg leuk om te horen.

Met hartelijke groet , namens Jos
Carla

'n kort stukkie van ons

Ik kan er niets anders van maken, ’t gaat geweldig goed met de kinderen. Niemand ziek. Wat ’n geweldig leuk avontuur is ’t aan het worden, zoveel positieve indrukken.
De kinderen gaan zich steeds meer verantwoordelijk voelen voor de anderen, Die bezorgdheid uiten zij naar elkaar maar ook naar de kinderen waar ze verblijven.
Eigenlijk ben ik gewoon heel trots.

Verslag 9 juni

Zojuist heb ik een heel enthousiaste Piet aan de lijn gehad. Vanochtend zijn onze reizigers met z'n allen op de Ngondo-school geweest en hebben ze bij lessen bijgewoond. Een aantal kinderen heeft in groepjes interviews gehouden met groepjes kinderen van de school. Na school ging iedereen eerst weer naar het gastgezinnen om te lunchen. Vanaf 3 uur hebben ze een geweldig leuke sportmiddag gehad. Er waren zo'n 200 a 300 kinderen voor terug gekomen. Ze hebben gevolleybald, stoelendans gedaan (dat was een feest), touwtje gesprongen, korfbal gespeeld en geschaakt. Het was heel leuk. Daarna weer naar het gastgezin om te eten en .... op tijd het bed in want om half 6 worden ze weer gewekt. Morgenochtend gaan onze kinderen hun presentaties die ze hebben voorbereid houden op school.

Het was vandaag niet zo warm, krap 20 graden. Ze hebben dus nog niet hoeven puffen en ook nog geen insect gezien.

Groeten, Willemien

ps. Stan z'n koffer komt morgen in Rundu aan!

Wat een ontvangst!

Toen we aankwamen, werden er liedjes gezongen en we werden op een hartverwarmende wijze ontvangen. Wij hebben ook nog gezongen, ongelooflijk spectaculair.
Na wat heen en weer geschuif vertrokken we naar de gastgezinnen, kennisgemaakt en gegeten en op tijd naar bed.
De volgende ochtend om 20 voor zeven waren we alweer op school waar wederom het welkomstlied gezongen werd. Wat een feest!

Wat ’n reis! (bericht van 8 juni 's middags)

’n Vliegtuig nog ’n vliegtuig en daarna nog 760 km in de bus dat viel niet mee.

Alles is leuk maar als het zo’n kleine 8 tot 10 uur gaat duren en met weinig slaap, dan wordt ’t toch wel pittig. Nu zitten we in de bus met nog zo’n 150 km te gaan.

We zijn er bijna, ’t is nu 16.29 uur (het is hier dus toch één uur vroeger dan in Nederland). De kids houden zich geweldig. Niemand maar dan ook niemand klaagt over iets, blijkbaar goed voorbereid..

Veel leuke en interessante dieren hebben we nu al gezien, ’n giraf, zwijnen en veel bavianen.’t landschap en de natuur is prachtig. Daarnet moesten we door ’n hek en werden we beoordeeld op wie we waren, we mochten door, gelukkig.

Vanaf dit hek zijn er opeens veel mensen rondom de weg in touw, ook veel hutjes te zien. Margareeth en Nico, onze begeleiders en ophalers, vertelden dat bij dit hek eigenlijk Afrika pas begint.

Groeten,
Jos

Dinsdag 9 juni

Vanochtend heb ik Maris wat uitgebreider aan de telefoon gehad. Jos probeert vanuit Rundu zelf berichten te plaatsen. Met dit berichtje geef ik toch al wat nieuws voor iedereen die zo benieuwd is hoe het gaat.
De reis is goed gegaan. Slapen in het vliegtuig is lastig, sommige hebben wel 5 uur geslapen anderen bijna niets! Met de bus was een hele belevenis er zijn al 'wilde' dieren gezien. Bij aankomst was er een heel warm welkom. Het gaat er wel allemaal anders dan bij ons, dus het betekent ook telkens weer zoeken naar oplossingen - dus lekker improviseren!
Vanochtend zijn de kinderen naar school gegaan. Beppie heeft al als invalkracht even voor de klas gestaan!
Al met al is het heel erg indrukwekkend.
Groet, Hanneke

Maandag 8 juni 21.30u Rundu

Ze zijn in Rundu!
Ik heb net heel kort Maris aan de telefoon gehad. Het is in Rundu een uur vroeger dan in Nederland; het was daar 21.30u; maar ze lagen al te slapen (ze hebben dan ook een erg lange reis erop zitten).
Groet, Hanneke

Maandag 8 juni ca 8:30 in Windhoek

Hallo,
van Vera hoor ik zojuist dat Ellen vanochtend een SMS uit Windhoek heeft ontvangen. Degenen die op school zijn geweest zullen het al wel gehoord/gezien hebben, maar voor alle anderen nog even de inhoud van dit bericht (zo ongeveer): 'Wij zijn nu net in Windhoek geland. Alleen we missen nog 1 koffer (van Stan). De reis is goed gegaan.'
Groet, Vera en Willemien

Vertrek naar Rundu!!

de treinreis

het is eindelijk zo ver we zijn onderweg!
het afscheid was super leuk op het nippertje zaten wij in de trein.
eenmaal in de trein moesten we onze malariatabletten slikken.
iedereen kreeg de tabletten naar binnen, maar Fleurhad wat moeite.
we hebben lekker snoep gegeten.
In de tweede trein kwam er een zwerver langs en ging in alle prullenbakken kijken.
toen waren we op het treinstation van het vliegveld en gingen we in de sky trein!
dat was leuk maar krap.
we gaan zo met het vliegtuig naar München.
we missen iedereen nu al!
heel veel zoenen van iedereen voor iedereen