woensdag 20 januari 2010
donderdag 14 januari 2010
Kinderen weer terug in Rundu
We hebben bericht ontvangen dat onze gasten veilig in Rundu zijn aangekomen!
maandag 11 januari 2010
zaterdag 9 januari 2010
Swingende voorstelling in De Kom inspireert tot dans!
Wat een fantastisch optreden van "onze" Namibische kinderen gisteren in De Kom! Het swingde de pan uit! En heeft tot gevolg dat vandaag al onze gezinsleden ijverig aan het pasjes oefenen zijn onder de bezielende leiding van Selma en Chichi...
Nu een korte break om buiten van de sneeuw en het ijs te genieten (gewapend met slee en schaatsen op naar de Blokhoeve) en zo meteen weer ff chillen bij de kachel....misschien nog koekjes bakken......het is genieten hier!
woensdag 6 januari 2010
dinsdag 5 januari 2010
Gisteren was de aankomst van de kinderen uit Namibië. Iedereen was hyper maar we vroegen ons ook af of ze het niet veel te koud zouden krijgen en dat het wel 'n beetje zielig zou zijn.Om ongeveer 23.15 u kwamen ze aan en wij stonden ze op te wachten. Toen ze uit de bus kwamen stonden we eerst 'n beetje te kijken, maar daarna vlogen we elkaar in de armen. Nadat we de kinderen aan onze ouders hadden voorgesteld gingen we de school in. In de school keken ze hun ogen uit. "wow, your school is soooooo cool!!!" Een kleine rondleiding en 'n korte speechvan Tera.
Na een tijdje gingen we ( sommigen met en sommigen zonder kinderen ) naar huis. Het was inmiddels al kwart voor 12....
Na een tijdje gingen we ( sommigen met en sommigen zonder kinderen ) naar huis. Het was inmiddels al kwart voor 12....
maandag 4 januari 2010
blog weer opgestart
De kinderen uit Rundu zijn gisteren 4-1-2010 's avonds aangekomen in Nieuwegein.
Vanaf dinsdag 5 januari worden er weer dagelijks berichten geplaatst.
Ondanks de kou toch 'n warm welkom
woensdag 17 juni 2009
Video Rundureis!
Video deel 2: Safari, Treesleepers camp, terugreis
Video deel 1: vliegreis heen, Ngondoschool, Bush school, varen, afscheid Ngondoschool
Video deel 1: vliegreis heen, Ngondoschool, Bush school, varen, afscheid Ngondoschool
maandag 15 juni 2009
Aangekomen!!!
Iedereen is gisteren veilig terug gekeerd uit Rundu!! Het was een emotionele aankomst in Dusseldorf. Het vliegtuig was zelfs 10 minuten te vroeg!
Meer informatie en foto's volgen natuurlijk.
Meer informatie en foto's volgen natuurlijk.
zondag 14 juni 2009
Bush village, Tree sleepers, Safari, Braai, Regen
Van Margareeth
Een bijzondere ervaring om met een stel jonge pubers op bezoek te gaan bij een bushmen-familie en om te zien hoe zij daarop reageren. Het feit dat er geen mannen waren maar wel veel kleine kinderen, riep terecht vragen op. Van het antwoord waren ze dan ook wel onder de indruk: er zijn geen vaders maar de kindertjes zijn van mannen uit de omgeving die tegen betaling, in de vorm van voedsel of iets dergelijks, met een van de dochters een paar uur mogen doorbrengen. Naast het piepkleine pensioentje van de grootmoeder lijkt dit de enige manier van overleven.
Bush walk
Vrijdag waren we bij de San (Bushmen) aangekomen. Daar kregen we een rondleiding door de bush en liet Moses ons zien hoe ze vroeger leefden en woonden en wat hun gewoontes waren. Ook vertelde hij hoe ze aten en jaagden. Erg interessant allemaal en dat tentje was erg mooi.
Bush village
Na het verhaal van George zijn we vertrokken van de Treesleepers. Een paar mensen gingen naar het dorp. Daar hebben we wat brood, meel en koekjes gekocht voor de gezinnen waar we heen gingen. Bij de gezinnen konden ze vragen beantwoorden en we konden de huizen in. Voor de rest zijn we bij winkeltjes geweest en we hebben anderhalf uur door het hoge gras gelopen.
Ritueel dansen
Om 18.00 uur kwamen we bij het kampvuur aan. Zes vrouwen en twee medicijnmannen stonden met klederdracht aan ons op te wachten. De vrouwen zorgden voor muziek waarop de mannen drie rituele dansen opvoerden. De mannen dansten rond het kampvuur. Aan hun benen hingen bellen die geluid maakten. Spannend bij dat kampvuur.
Douche
Na toch luxe te zijn ontvangen bij de gastgezinnen, waar douchen en haar föhnen geen probleem was, naar de Treesleepers camping. Niet te vergelijken met een Franse camping. B.v. geen licht op de campingplaats en in het toiletgebouw/douchehok. En aangezien het om zes uur al donker is, ben je dan aangewezen op een zaklamp. Is best lastig hoor, je lenzen in doen bij het licht van een knijpkat. En je haar föhnen, tja, dat gaat dus niet lukken.
Het sanitair in Namibië is overigens zeer proper.
Tree Sleepers
We hebben er al een nacht op zitten. Het is heel leuk en spannend om in een boom te slapen: Sam, Wiel, Dennis, Stan en Thijmen. Het is gewoon een boom met een etage van planken erin, met een tent erbovenop. Er zijn ook nog gewoon tenten op de grond. Van Moses kregen we lampen, want eigenlijk is er geen verlichting. Een paar zaklampen is alles. Superspannend en wij waren niet bang. Goed geslapen. Eigenlijk zouden we vandaag met de meiden ruilen, maar die durven niet.
Ontbijt
Om zes uur wakker, douchen, tanden poetsen en op naar het ontbijt. Waar zijn de jongens? Het bos in. Ik loop er naartoe, niets te zien of te horen. Waar zijn ze nu? Ik denk al: dat kan wel eens lang gaan duren. Zo komen we niet op tijd aan het ontbijt. Daar komt Piet aan. Ze zijn er al. Toch was het erg grappig.
Safari
De tweede safari was erg leuk. We hebben meer dieren gezien dan de eerste safari, vooral veel giraffen maar ook een hele kudde olifanten, zebra’s, springbokken, koedoe’s en verschillende vogels. Toen we nog niet eens het park binnen waren, stond er een grote giraffe vlak langs de weg op twee meter afstand. Het leuke was dat hij gewoon bleef staan, zodat wij volop foto’s konden maken. :) Eenmaal in het park kwamen we bij een drinkplaats. Echt enorm veel dieren stonden daar te drinken. Alle dieren bleven gewoon staan en waren niet bang voor auto’s. Kortom, iedereen keek zijn ogen uit.
Braai
Met ons allen in het donker rondom een kampvuur je eigen stokbrood bakken, zo begon de braai. Daarna in de rij voor de rest van het eten: maïspap met saus, drie soorten vlees waaronder dat van de koedoe die we in Etosha gezien hebben, sla en groentespiesen voor de vegetariërs.
De zeven volwassenen zaten bij elkaar en genoten van de goede sfeer onder de kinderen. Joanne begon Thijmen uit te dagen voor handje drukken, waarna een competitie begon waar ook wij aan meededen. Het was in één woord geweldig.
Regen
Na harmonieus naar onze tenten gegaan te zijn, verdween iedereen al snel in zijn tent, zelfs Piet en Tera, die nog niet moe waren en het jammer vonden om te gaan slapen.
We hadden een luidruchtige groep Amerikanen als buren, maar die maakte het niet te laat.
‘s Nachts naar de wc was geen straf want alles baadde in het maanlicht en het was prachtig.
Toen begon het te donderen, eerst ver weg, later dichterbij. Tera en Beppie ontfermden zich over de koffers die buiten stonden en Tera verhuisde naar een tent waar morele ondersteuning nodig was. Daarna barstte er een enorme bui los in een tijd dat het in Namibië nooit regent en waar het Tree Sleepers team niet op gerekend had. De rust keerde weder en ‘s morgens was het weer prachtig weer en alles was opgefrist.
Verjaardag
Nico en Margareeth hadden in het informatieboekje gelezen dat Stan jarig was, dus moest hij meteen vele handen schudden. Nog vóór het ontbijt werd hij toegezongen voor zijn elfde verjaardag.
Moses, onze gastheer op het Treesleepers Camp, nam toen het woord. Stan moest een test afleggen om aan te tonen dat hij toe was aan de volgende fase in zijn leven en sterk genoeg om voortaan ook voor eten te kunnen zorgen. De test bestond uit het raken van een doel met pijl en boog. Stan slaagde bij zijn derde poging. Daarom mocht hij de pijl en boog houden en kreeg hij ook een bijl om honing uit bomen te kunnen winnen. Hij was erg verrast en vond het ook leuk.
Een bijzondere ervaring om met een stel jonge pubers op bezoek te gaan bij een bushmen-familie en om te zien hoe zij daarop reageren. Het feit dat er geen mannen waren maar wel veel kleine kinderen, riep terecht vragen op. Van het antwoord waren ze dan ook wel onder de indruk: er zijn geen vaders maar de kindertjes zijn van mannen uit de omgeving die tegen betaling, in de vorm van voedsel of iets dergelijks, met een van de dochters een paar uur mogen doorbrengen. Naast het piepkleine pensioentje van de grootmoeder lijkt dit de enige manier van overleven.
Bush walk
Vrijdag waren we bij de San (Bushmen) aangekomen. Daar kregen we een rondleiding door de bush en liet Moses ons zien hoe ze vroeger leefden en woonden en wat hun gewoontes waren. Ook vertelde hij hoe ze aten en jaagden. Erg interessant allemaal en dat tentje was erg mooi.
Bush village
Na het verhaal van George zijn we vertrokken van de Treesleepers. Een paar mensen gingen naar het dorp. Daar hebben we wat brood, meel en koekjes gekocht voor de gezinnen waar we heen gingen. Bij de gezinnen konden ze vragen beantwoorden en we konden de huizen in. Voor de rest zijn we bij winkeltjes geweest en we hebben anderhalf uur door het hoge gras gelopen.
Ritueel dansen
Om 18.00 uur kwamen we bij het kampvuur aan. Zes vrouwen en twee medicijnmannen stonden met klederdracht aan ons op te wachten. De vrouwen zorgden voor muziek waarop de mannen drie rituele dansen opvoerden. De mannen dansten rond het kampvuur. Aan hun benen hingen bellen die geluid maakten. Spannend bij dat kampvuur.
Douche
Na toch luxe te zijn ontvangen bij de gastgezinnen, waar douchen en haar föhnen geen probleem was, naar de Treesleepers camping. Niet te vergelijken met een Franse camping. B.v. geen licht op de campingplaats en in het toiletgebouw/douchehok. En aangezien het om zes uur al donker is, ben je dan aangewezen op een zaklamp. Is best lastig hoor, je lenzen in doen bij het licht van een knijpkat. En je haar föhnen, tja, dat gaat dus niet lukken.
Het sanitair in Namibië is overigens zeer proper.
Tree Sleepers
We hebben er al een nacht op zitten. Het is heel leuk en spannend om in een boom te slapen: Sam, Wiel, Dennis, Stan en Thijmen. Het is gewoon een boom met een etage van planken erin, met een tent erbovenop. Er zijn ook nog gewoon tenten op de grond. Van Moses kregen we lampen, want eigenlijk is er geen verlichting. Een paar zaklampen is alles. Superspannend en wij waren niet bang. Goed geslapen. Eigenlijk zouden we vandaag met de meiden ruilen, maar die durven niet.
Ontbijt
Om zes uur wakker, douchen, tanden poetsen en op naar het ontbijt. Waar zijn de jongens? Het bos in. Ik loop er naartoe, niets te zien of te horen. Waar zijn ze nu? Ik denk al: dat kan wel eens lang gaan duren. Zo komen we niet op tijd aan het ontbijt. Daar komt Piet aan. Ze zijn er al. Toch was het erg grappig.
Safari
De tweede safari was erg leuk. We hebben meer dieren gezien dan de eerste safari, vooral veel giraffen maar ook een hele kudde olifanten, zebra’s, springbokken, koedoe’s en verschillende vogels. Toen we nog niet eens het park binnen waren, stond er een grote giraffe vlak langs de weg op twee meter afstand. Het leuke was dat hij gewoon bleef staan, zodat wij volop foto’s konden maken. :) Eenmaal in het park kwamen we bij een drinkplaats. Echt enorm veel dieren stonden daar te drinken. Alle dieren bleven gewoon staan en waren niet bang voor auto’s. Kortom, iedereen keek zijn ogen uit.
Braai
Met ons allen in het donker rondom een kampvuur je eigen stokbrood bakken, zo begon de braai. Daarna in de rij voor de rest van het eten: maïspap met saus, drie soorten vlees waaronder dat van de koedoe die we in Etosha gezien hebben, sla en groentespiesen voor de vegetariërs.
De zeven volwassenen zaten bij elkaar en genoten van de goede sfeer onder de kinderen. Joanne begon Thijmen uit te dagen voor handje drukken, waarna een competitie begon waar ook wij aan meededen. Het was in één woord geweldig.
Regen
Na harmonieus naar onze tenten gegaan te zijn, verdween iedereen al snel in zijn tent, zelfs Piet en Tera, die nog niet moe waren en het jammer vonden om te gaan slapen.
We hadden een luidruchtige groep Amerikanen als buren, maar die maakte het niet te laat.
‘s Nachts naar de wc was geen straf want alles baadde in het maanlicht en het was prachtig.
Toen begon het te donderen, eerst ver weg, later dichterbij. Tera en Beppie ontfermden zich over de koffers die buiten stonden en Tera verhuisde naar een tent waar morele ondersteuning nodig was. Daarna barstte er een enorme bui los in een tijd dat het in Namibië nooit regent en waar het Tree Sleepers team niet op gerekend had. De rust keerde weder en ‘s morgens was het weer prachtig weer en alles was opgefrist.
Verjaardag
Nico en Margareeth hadden in het informatieboekje gelezen dat Stan jarig was, dus moest hij meteen vele handen schudden. Nog vóór het ontbijt werd hij toegezongen voor zijn elfde verjaardag.
Moses, onze gastheer op het Treesleepers Camp, nam toen het woord. Stan moest een test afleggen om aan te tonen dat hij toe was aan de volgende fase in zijn leven en sterk genoeg om voortaan ook voor eten te kunnen zorgen. De test bestond uit het raken van een doel met pijl en boog. Stan slaagde bij zijn derde poging. Daarom mocht hij de pijl en boog houden en kreeg hij ook een bijl om honing uit bomen te kunnen winnen. Hij was erg verrast en vond het ook leuk.
Een heel goede dag in het Etoshapark
De groep heeft gisteren een heel goede dag in het Etoshapark gehad. Jos zal vandaag nogmaals proberen verhalen van de kinderen te publiceren!
De kinderen zijn ervaren reizigers geworden en kunnen goed omgaan met de lange busreizen. Daarnaast is de groep heel hecht geworden en is iedereen nog gezond en enthousiast. Kortom, vol vertrouwen de laatste twee reisdagen tegemoet!
Groet, namens Maris,
Hanneke
vrijdag 12 juni 2009
In de boomhutten
Zoeven werd ik door Jos gebeld. Ze zijn inmiddels aangekomen in het tree sleepers kamp in tsintsabis. Ze hadden al een bush walk gemaakt en iets "traditionals"... gedaan, maar ik weet niet precies wat (sorry). De reis er naar toe was voorspoedig verlopen. Vanmorgen was het een emotioneel en warm afscheid met de gastgezinnen en de Ngondoschool, waarbij ze overladen zijn met kado's van de gastgezinnen. Leuk om te horen dat ze welkom waren en ook het weer uit elkaar gaan als een belangrijk moment over en weer werd ervaren! Verder is de sfeer in de groep goed en genieten ze van alles wat ze meemaken. Er is niemand ziek en iedereen lijkt het (best wel drukke) programma goed te trekken...
Voor de kinderen en begeleiding begint nu een ander deel van de reis en morgen staat het Etosha National Park op het programma. Ik ben nu al benieuwd hoe e.e.a. is daar. En hoe het "tree sleepen" bevalt!
Mai was nog benieuwd wat ze daar eigenlijk eten; rijst en kip en worstjes en zo is wat Jos zei. E.e.a. lijkt geen probleem te zijn want de groep vindt het steeds geen noemenswaardig detail. Goed om te horen dat alles zo goed en gezellig verloopt!
namens Jos/ de groep
met hartelijke groet Carla
Afscheid Ngondoschool
Vanochtend zijn de kinderen voor de laatste keer naar school gegaan en hebben als afscheid 900 lolly’s uitgedeeld!Nu , 8.30u in Rundu, zijn ze aan het wachten op de bus die hen naar Treesleepers Camp brengt. En het gaat allemaal niet heel erg snel dus een portie geduld kun je goed gebruiken.
De gastgezinnen vonden het ook erg leuk dat de kinderen er waren. Er werd uitgebreid gekookt en bij het afscheid werden er zelfs kadootjes gegeven.
Iedereen eet goed en is dus nog lekker gezond. Soms heeft iemand het even wat moeilijk of vindt het maar saai dat er niet steeds nieuwe dieren zijn om te fotograferen. Maar voor allemaal geldt dat ze het erg naar hun zin hebben. Kortom, het gaat met alle kinderen heel goed! (en met de begeleiders ook!).
In het Treesleepers Camp hebben ze waarschijnlijk geen internet maar ze zullen proberen via de telefoon nog wat verhalen van de kinderen te gaan doorgeven.
Groet, namens Maris
Hanneke
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
